Na het goede bericht, geen uitzaaiingen, heb ik enorm veel reacties gekregen.
Veel ook uit onverwachte hoek zoals een lezer van mijn blog die ik niet ken, maar zelf ook met kanker kampt. Bij toeval heeft zij mijn blog gevonden en heeft mij een mail gestuurd. Reageren op de artikelen gebeurt nauwelijks.
Wel zo rustig want dan hoef ik dat niet steeds te controleren of er ongepaste opmerkingen worden geplaatst
.
Iedereen leeft met mij mee. Zo ook een groepje vierdejaars studenten Tjettje, Saskia, Hylke, Erik en Justin. Zij hebben mij bijzonder verrast door via internet een kaartje en Ipadhoes op te sturen. Beiden kwamen tegelijkertijd binnen. Ik pakte natuurlijk eerst het cadeautje uit en dacht dat ik wat gewonnen had. Maar op de pakbrief stond echter in kleine letters de naam van Saskia. Nu heb ik zelf ook via internet wel eens dingen verzonden en dan kun je vaak geen boodschap meesturen. Je hebt een afleveradres en een factuuradres, maar geen ruimte voor opmerkingen of boodschap.
De boodschap kwam even later met een kaartje dat ook via internet is verstuurd.
Hoi Stef!
We hoorden over je goede nieuws! Jeeeeeeej!
Nu staat je natuurlijk nog wel een heel traject te wachten.
Vandaar dit opkikkertje (en een andere..) van ons:
Zet 'm op!!
Groetjes,
Tjettje, Hylke, Erik, Justin en Saskia (Thanksssssss)
In het pakje zat een stevige bedrukte Ipadhoes met boodschap.
Zo heb ik steeds een aandenken aan de leuke tijd die in Meppel weer komen gaat. De Ipad gaat overal mee naar toe om een boek te lezen tijdens het wachten, een spelletje te doen als ik bestraald wordt of om mijn mail te checken. Inmiddels vervangt de Ipad (ik heb er een sinds 2,5 jaar) de laptop bijna volledig. Alleen de blog bijhouden gaat op de computer beter.
Ik ben nu alleen bang dat de I-pad niet meer uit zijn warme hoes wil komen.
Je hebt er weer een mooi stukje van gemaakt Stef! Zet 'm op!
BeantwoordenVerwijderenGr. Erik