Vandaag bestraling 30 gekregen: Snel aan de beurt, ik was krap 10 minuten in de wachtkamer, vlot afgehandeld, 2 en 10,4 waren in no time ingesteld. Ik heb misschien wel even liggen doezen want het was zo voorbij. Normaal slaap ik nooit op mijn rug dus dat moet de goede invloed van de straling zijn. Op het moment dat ze het apparaat aanzetten gaan al mijn haren rechtop staan. Ik voel dat vooral op mijn armen en benen. Het hoofdhaar is wellicht iets te lang of is te ver verwijderd van de stralingsbron. Zou ik hier nog effecten van merken. Na Tsjernobyl duurden de gevolgen lang. Op korte afstand schijnt zelfs het DNA veranderd te zijn en in Nederland mochten we vooral geen spinazie, sla en andijvie eten. Heb ik dat nou wel of niet gedaan?
Stel dat ik het wel heb gegeten en de prostaatkanker door straling is ontstaan. De kanker wordt succesvol bestreden door straling, maar na 10 jaar krijg ik door de nieuwe straling weer......(de kringloop van de kanker; mooie titel voor een Science fiction verhaal dat natuurlijk verfilmd gaat worden).
Snel naar huis, de zon schijnt lekker maar met de temperatuur wil het niet echt lukken. Dit weekend blijft het ook nog even winter. Dat wordt waarschijnlijk het koudste paasweekend sinds 19..? Net nu wij het einde van mijn bestralingsperiode willen gaan vieren.
De afgelopen week begon goed met een bezoek van Hilly en Suzanne. Zij hadden een speciaal dagje uit gepland. Ik had speciaal een "vega-appeltaart" gebakken. Smaakt net zo lekker en kruimelt alleen wat meer.
Nieuwtjes enzo uitgewisseld en tijdens het gesprek heeft Hilly een foto van mij getweet. In no time gespot door heel veel studenten die ook gelijk reageerden. Omdat ons gesprek teveel werd gestoord heeft Hilly haar telefoon maar uitgezet.
Op de foto de verrassing die Hilly en Suzanne hebben meegebracht: een verantwoord huis voor onze vogels, ik twijfel of het een nestkastje of een voederhuisje is. De eitjes hadden ze voor de zekerheid meegebracht. Want het is natuurlijk al laat en een nestkastje zonder eitjes dat kan niet. Het kan wel want de verantwoorde Tony's Chocolonely eitjes zijn er snel doorheen. Ik denk niet dat de twee laatsten pasen halen.
Na een eenvoudige doch voedzame lunch zijn de Dames weer heengegaan. Een geslaagd bezoekje.
Ik reageer over het algemeen goed op de bestraling. Wat kleine huidirritaties, die je niet mag behandelen en dus irritant blijven. Darmen en blaas een beetje van slag maar ik hou de controle. Ik ben wel wat moe maar rust goed uit. Het meeste last heb ik van mijn gewrichten, knie, nek, handen. Ik heb continu een stram gevoel en lichte pijn. Door mijn nek wil dat geregeld overgaan in hoofdpijn. Dit is een gevolg van de hormoontherapie, ouderdom en B12-tekort. Vooral het laatste is nog een heikel punt. Ik prik nu ruim een half jaar en merk weinig verbetering. Ik heb zelfs het idee dat het achteruit gaat. Binnenkort ga ik zowel bij de neuroloog en internist langs. De afspraken staan in der eerste weken van april op de rol. Hoe het een en ander samenhangt met de kankerbehandeling zal wel niet zo makkelijk te verklaren zijn. Dus is het gewoon afwachten tot de injecties aanslaan :-) of niet aanslaan :-( natuurlijk.
Ik wordt in ieder geval van alle kanten ondersteund en opgebeurd.
Deze week weer door Anouk, die cupcakes voor mij heeft gemaakt. Helaas heeft ze alleen een kaartje ervan opgestuurd. Ik ben een echte zoetekauw dus heb ik gauw een paaseitje of drie van Hilly en Suzan opgegeten. De boodschap op het kaartje was erg lief en betrokken.
In ieder geval kan ik nu vooruit kijken naar een leuke ontmoeting op een terras in Utrecht. Anouk woont in Hilversum en dat is bijna om de hoek.. "kunnen we een drankje doen in Utrecht om bij te kletsen? Ik ben immers vlakbij.....:-)" Gaan we zeker doen
Weer door Dini, die met een heerlijk Paasei gevuld met paaseitjes zomaar even aanwipte.
Samen een kopje koffie gedaan en over van alles en nog wat gekeuveld. Even onthaasten terwijl je toch al vol op de rem staat. Neemt alle spanning even weg.
Een/twee kaartjes van mijn collega's pedagogiek. Bedankt Ageeth.
Nog 1 week, vijf bestralingen en dan ........... is het over.
Volgens mij werkt het bij mij als een kusje op de zere plek bij kinderen.





Geen opmerkingen:
Een reactie posten