Nog meer kaartjes

Tijdens de blogstilte heb ik natuurlijk de nodige aandacht gekregen via mail, telefoon en ook weer kaartjes. Bedankt: Walter & Carla, Petra, Marita, Bert & Ank,  Dinie & Wim, Anje en Dick.

Het is leuk om te zien hoe iedereen zoekt naar dat ene originele kaartje. Het weerspiegelt de persoon die de kaart stuurt. Zo heeft iedereen zijn eigen normen en waarden, ook in de communicatie per kaartje en natuurlijk de tekst die erop gezet wordt. Als ik de kaartjes bekijk en de teksten lees zie ik gelijk de persoon voor mij, hoor ik de intonatie en komt het kaartje echt binnen. Ik krijg dan zin om gelijk te reageren. Helaas duurde dat de afgelopen week wat minder vaak.

De manier waarop iedereen mij ondersteunt (opkikkert.....) is erg gebonden aan de persoon. Zo heb ik van de generatie voor mij, ik bedoel de generatie van mijn ouders,  nog één familielid van mijn moeders kant, Tante Bep. Mijn moeder zou nu 88 geweest zijn en tante Bep is denk ik nu 86. Ze is zolang als ik weet Cathechist: "in de rooms-katholieke kerk actieve persoon die geen officiële rol heeft, maar vooral een ondersteunende door bv. administratieve en sociale verplichtingen op zich te nemen " 

(http://anw.inl.nl/article/catechist). 

Kortweg een non in gewone kleding die werkt in de burgermaatschappij vanuit haar geloof en zo een bijdrage levert aan de de doelstelling van de cathechisten waartoe zij behoort en het katholieke geloof in het algemeen. In die generatie werd en wordt het katholieke geloof nog sterk beleden. Het doet mij dan wel deugd dat zij in ieder geval sterk Maria vereren. Wij en daar bedoel ik mijn broers en zussen mee, hebben onze ouders uit de kerk gehouden. Wij hadden in de hippe tijden geen zin om naar de kerk te gaan en zo gingen mijn ouders ook steeds minder. Ik geloof niet in een God, maar vooral in de mensen zelf. En dan vooral in mensen zoals mijn tante Bep: altijd optimistisch, vooruitkijkend en mensen een kans geven. En dat al 86 jaar lang. Ondanks tegenslag nog in het leven staan en digitaal actief. Ze volgt mijn Blog en brandt geregeld een lichtje voor mij. Speciale lichtjes op een speciale plek. Zo brandt mijn tante Bep de kanker uit mijn lip: Succes verzekerd.