Eindelijk duidelijkheid. Het telefonisch consult met dr Muradin heeft gewerkt. Hij heeft de situatie in het systeem goed bekeken en adequaat gehandeld.
Ik zat net weer naar mijn beeldscherm te staren. Voor het werk moet/wil ik nog steeds een aantal dingen doen: collega's informeren over studenten. Welke afspraken heb ik gemaakt en hoe staat het er voor. Informatie op een rijtje zetten over mijn lessen en taken voor de komende periode. Er komt niet veel uit. Ik verbaas mijzelf over hoe makkelijk je je tijd kunt vullen met echt niets doen. Ik ben continu bezig met.... ja met wat eigenlijk.
Ik lees niet! Ik luister geen muziek! De ipad ligt werkeloos op tafel! Ik loop wat naar de schuur en weer terug. Verschuif wat spullen! Kijk in de spiegel!? Ruim wat op en staar vooral naar mijn scherm zonder dat er iets uit mijn hoofd op het scherm komt. Kom op gewoon effe doen, denk ik steeds. Hoe lang moet ik dat denken zodat het gaat gebeuren.
De telefoon gaat en dat is weer afleiding. Het is de opnameassistente Ingeborg. Met haar heb ik al meerdere keren contact gehad. De eerste keer hadden wij 20 april geprikt als operatiedatum. Ingeborg is betrouwbaar, de afspraak staat en is nu definitief bevestigd. Zij belt om alweer een wijziging door te geven.
Wijziging, wat nu weer. Het blijkt dat in de brief die ik nog niet heb ontvangen staat dat ik verwacht wordt op vrijdag 20 april om 08.00. Ik moet nuchter zijn. (Daar heb ik veel ervaring mee want ik ben altijd de BOB ;-)
Ik moet echter donderdagavond al inchecken omdat ik vrijdag als eerste aan de beurt ben. Om 08.00 lig ik dan nuchter onder narcose en wordt de ingreep verricht. Operatiedatum en tijd is nu definitief vrijdag 20 april 08.00.
Het aftellen kan beginnen: Het is nu 12.00 uur. Tot volgende week donderdag 12.00 is 168 uur plus 20 uur is 188 uur x 3600= 676800 tellen. Jeetje dat is helemaal niet veel. Ik had meer dan een miljoen verwacht.....
Ha Stef, ik heb je opgeslagen bij de favorieten, kijk nu elke dag even!
BeantwoordenVerwijderen