Onder narcose........

Vrijdagmiddag uitgebreid in het ziekenhuis geweest ter voorbereiding op de de operatie. In de toelichtende brief stond dat het van 30 minuten tot twee uur kon duren. Je wordt helemaal gecheckt en doorgelicht. Zij gaan je een tijdje van de wereld sturen, nemen alles over en ze willen je weer heelhuids terugplaatsen. Nou ja heelhuids op een stuk(je) lip na. Ik hoop tenminste dat het daarbij blijft.  

Ethisch Dillema: Ze vinden tijdens de operatie dat mijn halve tong eraf moet. Bellen ze dan Herma en vragen ze aan haar of het goed is. Wij zijn getrouwd in gemeenschap van goederen! Mag zij dat beslissen....
Nou ja als de doktoren het nodig vinden, moet het maar. Hoever moet de kanker (ik heb niet eens kanker, maar een beginstadium en om te voorkomen dat het echt serieus wordt snijden ze mijn lip weg) uitgezaaid zijn dat zij mij eerst wakker maken zodat er een nieuwe operatie gepland kan worden.
Tsja daar hebben we het niet over gehad.........

Op zich viel het voor mij mee: een uitgebreide vragenlijst op de computer invullen, een hartfilmpje en een uitgebreid gesprek. Het is alleen zo jammer dat daar zoveel wachttijd bijzit. In totaal ongeveer 25 minuten behandeld en het duurde een kleine twee uur. Er hoefde geen bloed geprikt te worden. Ze gaan ervoor zorgen dat ik nauwelijks bloed verlies....

Het gesprek verliep heel plezierig. Het leek wel of ik nu al rustig werd gemaakt voor operatie. Een prima en inlevende man vertelde precies wat er ging gebeuren en wat ik kon verwachten. Over de operatie wist hij niet veel en hij vroeg daar heel belangstellend naar. Ik ben in ieder te weten gekomen dat ze verwachten en uur met mij bezig te zijn. In die tijd zijn mijn spieren ontspannen en verlies ik een paar uurtjes. Daar hoef ik mij niet echt druk om te maken want dat overkomt mij elke nacht. Ik slaap overal doorheen.
Ik heb meer problemen met wakker worden.

Maar na de operatie gaat dat wel goed komen totdat ik in de spiegel kijk natuurlijk........