Stilte voor de Straling

Afgelopen week is een rustige week geweest. Geen fysieke klachten van de onderzoeken meer. Alleen de poly-neuropathische klachten in  mijn benen (vooral knieën) blijven hetzelfde. We blijven stug B12 prikken omdat bij sommige mensen er pas na een jaar verbetering merkbaar is. Ik denk dat het hele gedoe met de prostaatkanker misschien ook invloed heeft op die genezing.

De week begon erg goed. Terwijl wij aan tafel zaten ging de bel. De deur zat nog op slot en buiten zag in Dini staan met een Appeltaart. De damp kwam er nog vanaf. Ze had wel zin in een kopje koffie en bracht een heerlijke appel-noten-caketaart mee. Vers uit de eigen oven. De smaak was heerlijk en ik heb er gelijk twee stukken van opgegeten. Dini woont bij ons in de buurt; past op Mus als wij er niet zijn; is de moeder van Lilian die altijd met Sabrina speelde en is voor ons onmisbaar. Ik heb al diverse kaartjes en andere kleine presentjes gekregen sinds bekend is dat ik Kanker heb. Ik wens iedereen zo'n persoon toe die er is als het nodig is maar juist ook als je niet verwacht. 




Veel opgeruimd deze week. Het huis is sinds de kinderen uit huis zijn dichtgeslibd met overtollige materie.
Veel weggegooid of naar de kringloop gebracht. Opgeruimd staat netjes, maar er kan nog meer weg. De meeste spullen van Merel zijn nu wel uitgezocht. Sabrina verzamelde niet zoveel dus dat is ook bijna klaar.
Heerlijk zo'n weekje dat je je goed voelt en even wat werk kan verzetten. Ik had het liever iets eerder gehad dan had ik nog even kunnen schaatsen.

Deze week met Tijn koekjes gebakken. Luc (1,5) werd geopereerd aan amandelen en buisjes in oren. Tijn heeft bij ons geslapen. Dinsdag op pad geweest voor de inkopen en woensdag gebakken.  Resultaat zag er goed uit en viel goed in de smaak.

Vrijdag zijn wij naar Drenthe vertrokken. Even twee dagen in een andere omgeving, weg voor de behandeling (bestralen) begint. 's Middag eerst nog even naar de Pabo geweest. Goed om de collega's nog even te spreken, de nieuwe inrichting te zien en om te horen wat er allemaal speelt. Voor de prostaatkanker zat ik hoog in de tribune en volgde ik wat er op het veld gebeurde. Nu loop ik buiten en vang af en toe aan het rumoer op wat er speelt. Veel lawaai of gejuich (mail) vang ik wel op maar verder volg ik het nauwelijks.
Dat zal de komende tijd niet anders worden. 

Zeven weken bestraling: Dan ben je meer met je eigen sores bezig